LUCI A MARE

L uci a mare est un’istòria de òmines, mare e traballu. Dae prus de binti annos una barca de pisca pontzesa arribat a Portu Turre pro sa pisca istajonale de sa sardina.

Su chiu de s’istòria est rapresentadu dae sa vida de s’echipàgiu, dae su traballu a de note, dae sa vida fitiana in mare, dae sas gerarchias e dae sos echilìbrios de sos dòighi òmines imbarcados in sa barca de pisca “Capobianco”.

Intre sas imàgines a de die e a de note de sa vida in barca, su film curret intre sas faeddadas diferentes de sos piscadores e sa mùida de su motore. Sa lughe est chirca, sìmbulu de su disafiu intre òmine e mare e sa catura de su pische, sinònimu non previdìbile intre balàngiu e subravivèntzia. Sa barca mama fùrriat a inghìriu de duas lamparas e duos òmines isetant in mare, in ue a illuminare s’iscena b’est petzi sa lughe de sas lamparas.