OLTRE I MIEI CONFINI

D ae su giardinu de s’iscola, Antoni afirmat su disìgiu de nche barigare sas làcanas suas. Su documentàriu, unu vìdeu partetzipadu, collit a pare sas testimonias de tres persones – diferentes pro edade, sessu e provenièntzia – in ue sas caras e sas istòrias issoro si tessent e rifletent a inghìriu de su tema de s’emigratzione: Gabriel, ativista eritreu, fuidu a sa ditadura a pustis de àere gherradu pro s’indipendèntzia de su paisu suo; Kissima, rechedente asilu in Itàlia e fuidu dae Gàmbia; e Mariam, nàschida dae babbu iranianu e mama tataresa.

Sas boghes, acumpangiadas dae poesias e dae fotografias originales de biàgiu, contant esperièntzias fungudas e personales e faeddant de sa netzessidade de connòschere e de si connòschere pro nch’andare addae de sos pregiudìtzios e de sas làcanas, barrieras fìsicas e mentales, deretos negados a chie si diat chèrrere disterrare in manera lìbera.